Gözün en dışındaki tabaka olan kornea dokusu ortalama yarım milimetre kalınlığında şeffaf ve damarsız bir dokudur. Kornea, vücudun başka hiçbir bölgesinde görülmeyen özel kolajen lifleri dizilimi sayesinde ışığı kusursuz bir şekilde kırarak görüntünün retina tabakasına odaklanmasını sağlar.
Keskin bir görüş için korneanın saydamlığını koruması ve kendine özgü anatomik yapısının sağlam olması gereklidir.
Kornea dokusu oksijenini direkt olarak havadan, besinini ise gözün içerisindeki aköz hümör ismi verilen özellikli bir sıvıdan alır. Kornea saydam kalabilmek için metabolik artıklarını ve bu işlemler sonrası ortaya çıkan fazla sıvıyı da aynı sıvının içerisine ters yönde pompalar. Korneayı şeffaf tutma işlemini kornea tabakasının iç yüzeyini kaplayan “endotel” hücreleri yapmaktadır.
Kornea endotel hücrelerinin sayıca veya işlevsel olarak yetersiz kaldığı durumlarda kornea içerisinde sıvı birikir ve bu durum “kornea ödemi” olarak adlandırılır.
Katarakt ameliyatı gibi göz içi operasyonlarından sonra bir miktar kornea ödemi her hastada olabilir. Medikal tedavi ile (göz damlası, kontakt lens gibi) bu ödem birkaç gün içerisinde açılır.
Genetik olarak kornea hücre sayısı yetersiz olan kişilerle, kornea endotel hücrelerinin fonksiyonu ve sayısının azaldığı ileri yaştaki hastalarda gelişen kornea ödemi daha şiddetli ve kalıcı olabilir. Kalıcı ve ilaç tedavisine cevap vermeyen kornea ödemi ameliyatla tedavi edilir.
En ideal çözüm hasarlı kornea dokusunun değiştirildiği “kornea nakli” operasyonunun uygulanmasıdır. Bu hasta grubunda kornea nakli tam kat (dikişli) veya lamellar – yalnızca hasarlı hücre tabakasının değiştiği (DSEK – DMEK dikişsiz kornea nakli) şekilde uygulanabilir. Görüş potansiyeli düşük olan gözlerde (ağır retina veya glokoma bağlı göz siniri hasarı olan durumlar) hastaların ağrı ve batmalarını azaltmaya yönelik amniyon membran nakil operasyonları uygulanabilir.